Oferta Archiwalna:
Przedmiotem sprzedaży jest zabytkowy obiekt- Willa Quodbacha zlokalizowany przy alei Wojska Polskiego w Szczecinie.
Willa została odnowiona w 2020 roku.
Możliwość zakupu budynku z obecnymi najemcami!

Opis budynku:
Budynek dwukondygnacyjny podpiwniczony wybudowany w konstrukcji tradycyjnej murowanej. Fundamenty - murowane w formie ław fundamentowych. Ściany piwniczne - murowane z cegły ceramicznej. Ściany zewnętrzne i wewnętrzne konstrukcyjne - murowane z cegły ceramicznej. Ściany działowe - murowane z cegły ceramicznej. Wyprawy tynkarskie i okładziny ścian - w pomieszczeniach piwnicy częściowo nie otynkowane, częściowo wyłożone glazurą do różnej wysokości, w pomieszczeniach części nadziemnej otynkowane, w pomieszczeniach sanitariatów wyłożone glazurą do różnej wysokości. Sufity otynkowane z odtworzeniem historycznych zdobień. Kominy - murowane. Stropy - nad poziomem piwnic łukowe Kleina, w części dobudowanej nad parterem strop Kleina, pozostałe stropy drewniane na legarach. Dach - dwuspadowy nad częścią główną, nad skrzydłami dachy płaskie. Obróbki blacharskie - rynny i rury spustowe z blachy tytanowo-cynkowej Elewacja - odrestaurowana wg zatwierdzonego projektu z zachowaniem wymogów konserwatora zabytków. Schody wewnętrzne o konstrukcji nośnej drewnianej. Elementy wykończeniowe budynku. Podłogi - przewiduje się zachowanie historycznych okładzin parkietowych dębowych tam gdzie to będzie możliwe, pozostałe nowe drewniane, panele podłogowe, w pomieszczeniach mokrych i komunikacji terakota, gres. Ściany - tynki cementowo-wapienne, malowane farbami, glazura w pomieszczeniach sanitariatów. Sufity - tradycyjne malowane farbami, z zachowaniem wszelkich elementów ozdobnych. Okna - drewniane z zachowaniem historycznych podziałów, PCV. Drzwi - zewnętrzne drewniane z zachowaniem historycznej formy i płycinowe oraz drewniane wewnętrzne. Wszelkie prace wewnątrz i na zewnątrz budynku wykonywane są po akceptacji i pod nadzorem konserwatora zabytków. Instalacje - energia elektryczna, wodociąg, kanalizacja sanitarna i deszczowa, grzewcza z sieci SEC, wentylacyjna, telefoniczna, multimedialna.

Rys historyczny:
Budynek wybudowany w 1876r. jako willa bogatego miejskiego patrycjatu w nawiązaniu do form neoklasycystycznych z bogatym detalem architektonicznym. Osadzony na wysokim cokole, za którym jest ukryta kondygnacja piwniczna. W głównej bryle złożony z części środkowej dwukondygnacyjnej nakrytej dachem dwuspadowym o kalenicy prostopadłej do osi ulicy. Po obu stronach symetryczne części przylegające parterowe z poddaszem użytkowym. Autorem projektu wilii był C.J. Decker. W 1884r. rozbudowano wozownię. W 1885r. dodatkowo do stajni i wozowni dobudowano kolejny budynek gospodarczy - dwukondygnacyjny z wieżyczką zaprojektowany przez Alberta Mullera (dzisiaj jako osobny nr 66a). W 1903r. w części południowej rozbudowano willę. Na tyłach domu, jak i od frontu, znajdował się piękny i duży ogród. W 1936r. właściciel willi zdecydował się odsprzedać część swojej działki od strony południowej, a nowy właściciel wydzielonej posesji od strony 5 Lipca pod nr 1-1a, postawił modernistyczny dom mieszkalny. Willa wielokrotnie zmieniała właścicieli, którzy przeprowadzali liczne adaptacje i przebudowy. Pierwszym właścicielem był Quodbach, następnie w 1894r. nabył dom dr medycyny Wegner, a w 1899r. - Geheimrath. W 1903r. Elżbieta Korte, w 1936r. Artur Appelt - kupiec. Jednak te działania nie zakłóciły zachowanej do dzisiaj czytelnej, neoklasycystycznej formy kompozycji. Dom trzytraktowe wnętrze. Jedną z charakterystycznych cech tego budynku jest mezzanino - malutkie piętro stanowiące tutaj ostatnią kondygnację, a zarazem ukoronowanie całej kompozycji architektonicznej. Od frontu znajduje się w środkowej części ryzalit w formie portyku. W budowli tej wykorzystano wiele klasycznych detali architektonicznych. Obramowania okien tworzą pilastry z głowicami i wolutami jońskiego porządku, u góry zwieńczone są pełnym belkowaniem, elewacja pod oknami ozdobiona jest dekoracyjnymi płycinami. W willi, na parterze, znajdowały się takie pomieszczenia jak: salon, jadalnia, pokój gościnny, pokój pani. Natomiast I piętro to między innymi: gabinet, łazienka, toaleta, pokoje. W piwnicy była pralnia, pokój dla służby, kuchnia, spiżarnia. Część oryginalnego wystroju znajduje się we wnętrzu na parterze budynku. Zachowała się stolarka drzwi, parkiet i sztukaterie na sufitach.
Po wojnie w wilii znajdowała się siedziba Wojewódzkiego Zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko - Radzieckiej. Funkcjonowała tutaj również kawiarnia „Drużba” i kino. Obecnie pomieszczenia w piwnicy wykorzystywane są jako restauracja, na parterze trwają prace remontowo-modernizacyjne na potrzeby przyszłej restauracji, wg informacji od właściciela, o bardzo wysokim standardzie.